Jak działa dieta o niskiej zawartości szczawianów?

Dieta o niskiej zawartości szczawianów ma szereg zalet dla osób z chorobami nerek, ale także wad, które należy wziąć pod uwagę przygotowując ją.

Szczawian jest związkiem odpadowym pochodzącym z ludzkiego ciała, ale może być również obecny w powszechnie spożywanych produktach spożywczych. Wysokie jej spożycie może generować większe ryzyko rozwoju kamieni w nerkach. Z tego powodu powiemy Ci, jakie są konsekwencje i jak działa dieta o niskiej zawartości szczawianów.

Należy pamiętać, że wiele schorzeń nerek jest uwarunkowanych niewydolnością żywienia. Niskie spożycie wody, a nawet czynniki genetyczne mogą powodować jego pojawienie się. Do niedawna twierdzono – niesłusznie – że wzrost spożycia białka może również uszkodzić te narządy.

Jak wygląda dieta o niskiej zawartości szczawianów?

Dieta uboga w szczawian charakteryzuje się minimalizacją spożycia pokarmów zawierających tę substancję. Zasadniczo są to:

• Jagody
• Kawa.
• Piwo.
• Czekolada i pochodne.
• Szpinak.
• Orzechy.
• Pomarańcze
• Buraczany.
• Soja.
• Tofu.
• Herbata.
• Zielone warzywa.

Jak widać, większość produktów znajdujących się na tej liście to żywność pochodzenia roślinnego. Wiele z nich wyróżnia się zawartością składników odżywczych o działaniu przeciwutleniającym, dlatego konieczne jest takie dostosowanie diety, aby zapewnić ciągłą i wydajną podaż flawonoidów.

Konsekwencje dużego spożycia szczawianu

U osób predysponowanych genetycznie spożywanie dużych ilości szczawianu w diecie może zwiększać ryzyko rozwoju kamieni nerkowych. Potwierdzają to badania opublikowane w American Journal of Physiology. W tym sensie zmniejszenie udziału substancji może być korzystne dla ochrony zdrowia nerek.

Jednocześnie szczawian może zakłócać wchłanianie niektórych minerałów na poziomie jelitowym. W takich przypadkach działa podobnie jak fityniany, o czym świadczy badanie opublikowane w Hospital Nutrition.

Pierwiastek ten może łączyć się z wapniem w przewodzie pokarmowym zmniejszając w ten sposób biodostępność tego minerału. Z tego powodu jest również znany jako środek przeciwodżywczy.

Włącz przeciwutleniacze do diety o niskiej zawartości szczawianów

Jak już wspomnieliśmy, dieta o niskiej zawartości szczawianów ogranicza spożycie niektórych pokarmów roślinnych bogatych w składniki odżywcze. Substancje te mają zdolność modulowania stanu zapalnego i zmniejszania utleniania w organizmie, co sprzyja profilaktyce złożonych patologii.

Z tego powodu konieczne jest zwiększenie spożycia flawonoidów innymi drogami. Jednym z rozwiązań może być zwiększenie spożycia pomidora w diecie. Ta żywność zawiera likopen. Pigment, który okazał się bardzo skuteczny w zapobieganiu chorobom sercowo-naczyniowym i niektórym typom raka.

Inną alternatywą jest włączenie suplementów o właściwościach przeciwutleniających. Najlepszą opcją są suplementy antocyjanów i kurkuminy. Oba flawonoidy potrafią neutralizować powstawanie wolnych rodników, co pozytywnie wpływa na zdrowie człowieka.

Korzystną alternatywą jest również zwiększenie użycia przypraw kulinarnych. Wiele z tych składników zawiera fitoskładniki o właściwościach przeciwzapalnych w swoim składzie. Inne, takie jak pieprz, są w stanie sprzyjać odchudzaniu dzięki zawartości kapsaicyny.

Dieta uboga w szczawiany jako metoda profilaktyczna

Pomimo faktu, że tworzenie się kamieni nerkowych jest powiązane z komponentem genetycznym i słabym spożyciem płynów, dieta o niskiej zawartości szczawianów może pomóc uniknąć tego problemu.

Z tego powodu możesz ograniczyć wymienione produkty w swojej diecie, jeśli masz skłonność do rozwoju kamieni nerkowych. Ponadto należy codziennie spożywać więcej płynów, aby promować wydalanie moczu i minerałów.

Należy pamiętać, że wszystko, co sugeruje ograniczenie diety może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego, chyba że zostaną podjęte odpowiednie środki. W przypadku diety ubogiej w szczawian konieczne jest zwiększenie podaży przeciwutleniaczy w inny sposób.

W tym celu jedną z możliwości jest spożywanie większej  ilości dozwolonych warzyw. Inną opcją jest włączenie do diety suplementu korygującego niedobór.