Strach przed wyjściem z domu – na czym polega?

Strach przed wyjściem z domu odnosi się do dyskomfortu odczuwanego w związku z opuszczeniem własnego mieszkania. Dowiedz się jak sobie z nim radzić.

Ostatnio dużo mówi się o nowej dolegliwości emocjonalnej związanej z izolacją od społeczeństwa. Strach przed wyjściem z domu dotyka osób, które chętniej przebywają w zamknięciu, chociaż na zewnątrz nie czyha żadne niebezpieczeństwo.

Chociaż taki stan powoduje złe samopoczucie, nie uznaje się go za chorobę. Syndrom ten to raczej nerwowa reakcja na sytuację niepewności niż zaburzenie psychiczne.

Tak czy inaczej, lepiej działać w celu wyeliminowania złego samopoczucia, które utrudnia normalne życie blokując relacje społeczne, odwodząc od praktyki sportowej, a nawet prowadząc do nieobecności w pracy.

Strach przed wyjściem z domu – objawy

Objawy tej dolegliwości są nieco podobne do objawów fobii. Każdy doświadcza ich na swój sposób i nie wszystkie muszą występować, by można było mówić o problemie. Oto najczęstsze z nich:

• Drażliwość i zły humor.
• Kiepski nastrój i smutek.
• Trudności z zasypianiem.
• Negatywne myśli o wychodzeniu z domu.
• Irracjonalny strach przed przebywaniem poza domem.
• Unikanie aktywności, które się wcześniej lubiło, takich jak trening na dworze.
• Uczucie braku powietrza, tachykardia lub napięcie mięśniowe.

Jak zwalczyć strach przed wyjściem z domu

Po rozpoznaniu objawów należy podjąć działanie. Interwencja powinna jednak pozostać pod nadzorem specjalisty, gdyż nieodpowiednie zarządzanie stresem prowadzi do zaburzeń lękowych.

1. Kontrolowana ekspozycja na kontakt ze światem

Najskuteczniejszym sposobem przeciwstawiania się lękom jest powolne eksponowanie się na powodujące je czynniki. Unikanie ich i ucieczka tylko pogłębiają dyskomfort.

Ekspozycja na świat zewnętrzny powinna odbywać się powoli i być dopasowana do potrzeb danej osoby. Można zacząć do wychodzenia na balkon czy ganek i z czasem kierować się w stronę otwartej przestrzeni publicznej.

Taka technika nazywana jest desensybilizacją i stosowana jest w leczeniu fobii.

2. Utrzymywanie kontaktu z bliskimi

Wsparcie innych to ogromna pomoc w walce z dyskomfortem. Przyjaciele i rodzina zapewniają także pomoc emocjonalną i zasoby materialne wspomagające zdrowie ciała i ducha.

Normalne u osób z tym problemem jest zaniedbywanie relacji z innymi. Jednak w takiej sytuacji należy wysilić się na rzecz utrzymywania kontaktu z bliskimi.

Nie trzeba się spotykać, wystarczy kilka minut dziennie na wymianę wiadomości i okazanie chęci dbania o więź.

3. Unikanie bezczynności w domu

Objawy niepokoju mogą pojawić się także w domu. Negatywne myśli na temat przebywania na zewnątrz prowadzą do dyskomfortu. Doskonałym pomysłem jest wykonywanie ćwiczeń w domu.  Aktywność fizyczna odciąga od negatywnych myśli i pozytywnie wpływa na nastrój.

Regularny wysiłek fizyczny obniża poziom niepokoju i poprawia jakość snu. Poza tym łagodzi objawy tej dolegliwości.

4. Wyrażanie stanów emocjonalnych

Nie zawsze łatwo jest wyrażać myśli i uczucia. Jednak zachowywanie ich dla siebie karmi jedynie syndrom lęku przed opuszczeniem domu.

Wyrażanie uczuć jest bowiem terapeutyczne i wyzwalające. Daje poczucie lekkości i oczyszcza umysł. Dzielenie bólu z innymi skutkuje natomiast wrażeniem, że nie jest się samemu z cierpieniem.

Każdy lęk można pokonać

Fobie to wyuczone reakcje lękowe na bodźce rozpoznawane przez jednostkę jako zagrożenie. Jako że są one wtórne, można się od nich uwolnić. W wielu przypadkach konieczna jest jednak pomoc specjalisty i nie ma w tym nic złego. Dbanie o zdrowie psychiczne to podstawa.

Przeczytaj na Fit People

Motywacja do ćwiczeń – jak i gdzie ją znaleźć?

Dowiedz się, jak ważna jest codzienna motywacja do ćwiczeń, gdzie szukać jej źródeł oraz co robić, by nie ulegała ona osłabieniu wraz z upływem cza...