Rozluźnienie mięśniowo powięziowe - czym jest?
Rozluźnienie mięśniowo powięziowe ma na celu wyeliminowanie bólu i problemów z ruchem. Powięź przebiega rzez dużą część ludzkiego ciała, więc wpływa na wiele różnych obszarów.
Rozluźnienie mięśniowo powięziowe ma na celu wyeliminowanie bólu i problemów z poruszaniem się, które są związane z powięzią ciała. W rzeczywistości jest to powszechna technika fizykoterapii z natychmiastowymi efektami.
Czym dokładnie jest powięź?
Pierwszą rzeczą jest zrozumienie tego terminu. Powięź to ciągła sieć tkanek łącznych otaczająca liczne struktury ciała. Zapobiega ocieraniu się struktur, takich jak kości, stawy i mięśnie. Pomaga także poruszać się i generować energię.
Właśnie dlatego, że jest ciągłą strukturą, wszelkie przerwy, przeszkody lub uszkodzenia powodują natychmiastowe objawy. Co więcej, te objawy nie muszą być związane z miejscem, w którym doznałeś obrażeń.
Ponadto należy zauważyć, że ta struktura stopniowo dostosowuje się do bodźców i przyczepności. Przekształca się, aby dostosować się do zmian w ciele. Jeśli doznasz kontuzji, możesz wrócić do pełni sprawności.
Rozluźnienie mięśniowo powięziowe
Dlatego celem rozluźnienia mięśniowo-powięziowego jest przywrócenie tkanki do normy. Ta technika stara się wyeliminować ograniczenia wynikające z efektów fizycznych i psychicznych. Może to być na przykład uraz, nadmierne rozciąganie lub bliznowacenie, lęk lub epizody depresji.
Rozluźnienie mięśniowo powięziowe – cztery rodzaje
- Indukcja mięśniowo-powięziowa: ta kategoria obejmuje delikatne rozciąganie i nacisk rozłożone w czasie. W ten sposób tkanka może wrócić do normy. Działa to zarówno na poziomie powierzchni, jak i na głębokości powięzi. Wszystko zależy od siły wywieranej przez fizjoterapeutę.
- Bezpośrednie rozluźnienie mięśniowo-powięziowe: technika ta polega na wywieraniu nacisku i wykonywaniu ciągłych ruchów kostkami lub innymi częściami ciała w określonych obszarach. Fizjoterapeuta zastosuje duży nacisk i będzie pracował nad głęboką powięź.
- Pośrednie rozluźnienie mięśniowo-powięziowe: ma ono na celu zdalne leczenie tkanki. Na przykład, jeśli problem dotyczy barku lub łokcia, terapeuta będzie pracował na nadgarstku pacjenta. Następnie umieści ramię pacjenta w prawidłowej pozycji, delikatnie je naciągnie i przytrzyma przez kilka minut. Pamiętaj, że powięź jest ciągłą tkanką. Dlatego ta technika jest podobna do układania obrusu na stole w jadalni. Jeśli jest pomarszczony z jednej strony, pociągnij przeciwną stronę, aby go rozciągnąć i nadać mu pożądaną formę.
- Aktywna terapia: w tym rodzaju uwalniania mięśniowo-powięziowego terapeuta zastosuje nacisk na ciało pacjenta. Pacjent jednak powinien być w całkowitym bezruchu. Innymi słowy, będzie musiał walczyć z tym naciskiem. W ten sposób same skurcze mięśni pomagają przekierować otaczającą je tkankę łączną.
We wszystkich przypadkach techniki te są bezbolesne, delikatne i nieinwazyjne. Jednak zazwyczaj nie są to jedyne zabiegi, których terapeuta użyje podczas sesji. Ogólnie rzecz biorąc, terapeuci powinni łączyć rozluźnienie mięśniowo powięziowe z suchym igłowaniem, jeśli w mięśniach znajdują się punkty spustowe. Ponadto mogą korzystać z ćwiczeń lub taśm.
Korzyści z rozluźnienia mięśniowo-powięziowego
W rzeczywistości terapeuci będą wykorzystywać te techniki w różnych sytuacjach, które mogą nie wydawać się powiązane. Dlatego rozluźnienie mięśniowo-powięziowe może pomóc w bólu pleców, bólu barku, zapaleniu ścięgien, zapalenia powięzi podeszwy, fibromialgii, a nawet ogólnego bólu po okresie dużych emocji.
We wszystkich tych i wielu innych przypadkach terapeuci mogą stosować techniki rozluźnienia mięśniowo-powięziowego. Wynika to z faktu, że wiele czynników może spowodować uszkodzenie powięzi.
Jak powiedzieliśmy na początku, celem jest zmniejszenie bólu i normalne poruszanie się. Jeśli terapeuta jest w stanie zdiagnozować, że może to dotyczyć powięzi, można zauważyć poprawę już po kilku sesjach.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Ana Isabel U., Alicia H. Liberación miofascial aplicada en un paciente adulto con daño cerebral. Biociencias. Número 6 (2008).
- Iván R. Efectividad de la terapia de liberación miofascial en el tratamiento de la cervicalgia mecánica en el ámbito laboral. Tesis doctoral, Universidad de A Coruña (2011).
- Manuel R. Tratamiento del síndrome cervical con terapias miofasciales. Tesis doctoral, Universidad de Cádiz (2017).