Ścięgno Achillesa i jego najczęstsze urazy w sporcie
Ścięgno Achillesa jest znane ze swojej szczególnej nazwy a także ze swojej siły. Możliwości ruchu i przemieszczania kończyn dolnych zależą w dużej mierze od jego prawidłowego ułożenia w tylnej części nogi i kostki.
Osoby, które uprawiają sporty wymagające biegania, zawsze są wyczulone na możliwe uszkodzenia tej części ciała, ponieważ jej regeneracja zazwyczaj przebiega w wolny sposób. Na przykład zerwanie ścięgna Achillesa wyłącza z gry zawodnika piłki nożnej na całe miesiące.
Kiedy mówimy o ścięgnach, odnosimy się do części układu kostno-stawowego, które łączą kość z mięśniem. Jeśli chodzi o ścięgno Achillesa, łączy ono mięsień brzuchaty i płaszczkowaty łydki z kością piętową. Z zewnątrz daje się wyczuć jako gruba i sztywna lina biegnąca w górę od tylnej części pięty.
Ta anatomiczna struktura może ulec zapaleniu, zdegenerować się, ponosić skutki stanu zapalnego lub pęknąć. Jak zobaczymy, niektóre z tych urazów są łagodniejsze, inne natomiast wymagają nawet interwencji chirurgicznej.
W jakich sytuacjach ścięgno Achillesa ulega urazom?
Osobliwością urazów sportowych ścięgna Achillesa jest to, że mogą pojawić się z powodu przeciążenia albo wręcz przeciwnie, wskutek braku treningu.
Oznacza to, że problemy ze ścięgnem mogą wystąpić u dwóch osób, z których jedna będzie sportowcem wyczynowym, a druga okazjonalnym amatorem.
Kiedy ścięgno Achillesa zostaje przeciążone z powodu nadmiernego używania, istnieje ryzyko zapalenia i zerwania.
Podobnie, jeśli ktoś nigdy nie uprawia forsownego sportu i podczas jego uprawiania przekracza swoje możliwości, naraża ścięgno na kontuzje, ponieważ nie jest przyzwyczajone do tego konkretnego ruchu.
Urazy także należą do przyczyn kontuzji ścięgna Achillesa. Kopnięcie od tyłu, cios, który zdestabilizuje i zmusi stopę do zbyt dużej pronacji lub potknięcie się o przeszkodę, która uwięzi kończynę dolną, to wystarczające przyczyny kontuzji.
Kwestia starzenia się jest względna, ale jasne jest, że od 30 roku życia degeneracja ścięgien przyspiesza swój proces, według publikacji Acta Ortopédica Mexicana z 2007 roku. Ścięgna stają się sztywniejsze i bardziej podatne na urazy, co wymaga szczególnej ostrożności a zwłaszcza odpowiedniego doboru obuwia.
Najczęstsze urazy ścięgna Achillesa
Zobaczmy, jakie kontuzje może odnieść to ścięgno podczas uprawiania sportu. Oprócz oczywistego zerwania, któremu poświęca się całą uwagę, należy rozważyć inne skomplikowane i mniej znane sytuacje.
Zapalenie ścięgien
Zapalenie ścięgna to stan zapalny ścięgna. W tym przypadku będzie to nagromadzenie płynu w ścięgnie Achillesa. Klasycznym miejscem pojawienia się i ogniskowania jest ta część tkanki, która znajduje się najbliżej kości piętowej.
Zapalenie ścięgna boli i ogranicza funkcjonalne możliwości ruchu. Trudno jest ruszać stopą, a przy badaniu palpacyjnym występuje silny ból. Zapalenie może się stopniowo nasilać, co oznacza, że sportowiec kontynuuje trening na początku, a tym samym pogarsza sytuację.
Leczenie polega na unieruchomieniu. Na początku można dodatkowo stosować zimne okłady i zastosować środek przeciwzapalny, w zależności od stopnia dolegliwości. Powrót do zdrowia wymaga fizjoterapii manualnej, czasami z dodatkiem ultradźwięków.
Degeneracja ścięgna Achillesa – tendinopatia
Chociaż nie jest to zapalenie ścięgien w ścisłym tego słowa znaczeniu, tendinopatia daje dość podobne objawy jak zapalenie. Podczas badania palpacyjnego występuje ból, obrzęk i tkliwość; ruchy są również ograniczone. Na korzyść dolegliwości przemawia jednak fakt, że podczas odpoczynku ustępują samoistnie.
Problemem jest nawrót dolegliwości, który u sportowca może bardzo irytować. Tendinopatia może zmusić do zmiany rutyny w celu dostosowania do możliwości ciała lub do ograniczenia czasu treningu.
Niestety ta choroba nie reaguje dobrze na leki przeciwzapalne i nie daje się operować. Dlatego najczęściej zaleca się suplementację substancjami wzmacniających tkankę ścięgien, takimi jak kwas hialuronowy czy nienasycone kwasy tłuszczowe.
Zerwanie ścięgna Achillesa
Wszyscy sportowcy boją się zerwania ścięgna Achillesa. Polega na zniszczeniu pewnego odcinka ścięgna w wyniku nadmiernego rozciągnięcia, które przekracza zdolność tkanki do wydłużenia.
Jeśli zerwanie jest niewielkie, operację można pominąć, ale nie zawsze tak jest. Ogólnie rzecz biorąc, proces naprawy wymaga interwencji chirurgicznej w celu sztucznego ponownego zamocowania ścięgna.
Ponadto operacji nie można przeprowadzić później niż tydzień po zerwaniu, aby uzyskać odpowiednie wyniki.
Powrót do zdrowia jest powolny i obejmuje odpoczynek i fizjoterapię, jak szczegółowo opisano w publikacji Mexican Journal of Physical Medicine and Rehabilitation. Ścięgno Achillesa to duży organ. dlatego jego ponowne uformowanie i wyleczenie wymaga czasu.
Ścięgno Achillesa i znaczenie jego urazów w sporcie
Urazy ścięgna Achillesa są przedmiotem szczególnej troski w sporcie. W praktyce zawodowej mogą spowodować długotrwałe przestoje i długi okres regeneracji, która nie jest jednak w pełni gwarantowana.
Z drugiej strony jednak dzisiejsze techniki chirurgiczne i fizjoterapia również mocno się rozwinęły. Wskaźnik sukcesu jest dziś wyższy niż kilka dekad temu. Ponadto poczyniono również duże postępy w wiedzy o medycynie sportowej, tak aby powrót do ćwiczeń był stopniowy i ostrożny.
To może Cię zainteresować ...
