Mohammed Ali: de beste bokser aller tijden

Mohammed Ali of Cassius Clay stond niet alleen bekend om zijn prestaties binnen de boksring, maar ook om zijn humanitaire werk en zijn bekering tot de islam.

Geboren in het zuiden van de Verenigde Staten als Cassius Marcellus Clay, werd deze atleet beroemd onder zijn religieuze naam, Mohammed Ali. Zonder twijfel was hij in elke zin van het woord een vechter: hij werd beschouwd als de beste in bokser de geschiedenis. We vertellen je in het volgende artikel alles wat je over hem moet weten.

Mohammed Ali, de bokser

Cassius Marcellus Clay Jr. werd in 1942 geboren in Louisville. In zijn eigen woorden had hij nooit gedacht dat hij bokser zou worden. Zijn eerste contact met de sport kwam omdat een inbreker toen hij 12 jaar oud was zijn fiets meenam.

Toen hij aangifte deed bij de lokale politie, vertelde een agent hem dat hij eerst moest leren boksen voordat hij de dief – zoals hij wilde – zou kunnen verslaan.

Op 14-jarige leeftijd won hij zijn eerste titel, één van de vele die hij uiteindelijk tijdens zijn jaren als amateur zou winnen. In 1960 nam Cassius (hij ging nog niet als Mohammed Ali door het leven) deel aan de Olympische Spelen in Rome en won hij op punten de gouden medaille. Hij was toen 18 jaar oud.

Het ontstaan van een legende

Toen hij terugkwam in zijn woonplaats, waar hij uiteindelijk een professionele bokser zou worden, nam hij deel aan verschillende beroemde en gedenkwaardige gevechten, voornamelijk vanwege zijn knock-outs.

In 1962 vocht hij in Madison Square Garden in New York tegen Sonny Banks. Het was de eerste keer dat Cassius Clay knock-out werd geslagen, en wel in de allereerste ronde!

In 1967 kreeg hij een schorsing omdat hij weigerde zich bij het leger te voegen. Mohammed kwam drie jaar later terug met de hulp van een Georgiaanse senator. Een van de bekendste gevechten in deze tweede fase van zijn carrière was die tegen Joe Frazier. Hij en Frazier vochten drie keer tegen elkaar.

Mohammed Ali kondigde zijn pensionering van het boksen aan in 1979, slechts een paar maanden na zijn laatste gevecht. Hij legde zijn titel neer in een brief aan de World Boxing Association.

“Ik heb niets te bewijzen, ik wil met pensioen gaan nu ik nog aan de top sta.” Dat waren zijn woorden. Maar hij had later spijt van deze beslissing en vocht uiteindelijk wat langer door tot 1980.

De man achter de multi-kampioen

Naast zijn professionele cijfers, met 56 overwinningen (37 knock-outs) en slechts 5 nederlagen, bleef de wereld Mohammed Ali herinneren voor zijn leven buiten de ring.

Hij groeide op in het hart van een katholieke familie en besloot zich vervolgens te bekeren tot de Islam (en zijn naam te veranderen). Maar voor dat alles moest hij als een persoon van kleur de problemen ervaren en het ‘gewicht’ dragen van wat dat in die jaren in zijn land betekende en met zich meebracht.

In die tijd was rassenscheiding meer dan aanwezig in de Verenigde Staten. Zwarte mensen hadden niet dezelfde rechten als blanke mensen. Mohammed Ali vocht intensief om ongelijkheid uit te bannen en werkte samen met mensen als Martin Luther King.

Een onrechtvaardige pauze

Toen hij in Rome Olympische goud won en een zegevierende terugkeer maakte, betaalde zijn land hem ‘terug’ met een uitzending naar de Vietnamoorlog. Hij beriep zich op gewetensbezwaren en met een sterke gehechtheid aan de islam weigerde hij deel te nemen aan het gewapende conflict.

De regering beschouwde zijn acties als verraad, nam hem zijn titels af en veroordeelde hem tot een gevangenisstraf. Ook al kwam hij vrij op borgtocht, ze namen zijn paspoort in beslag en verboden hem het land te verlaten. Daarnaast mocht hij niet boksen.

Tegen die tijd was hij al een moslim en gebruikte hij zijn beroemdheidsstatus om over de religie in het hele land te prediken. Toen zijn sportcarrière volledig voorbij was, begon hij  liefdadigheidswerk te verrichten voor verschillende doelen in verschillende landen.

De Verenigde Naties benoemde hem tot boodschapper van de vrede vanwege zijn werk in onderontwikkelde gebieden.

De laatste jaren van Mohammed Ali

In 1984 werd bij hem de ziekte van Parkinson vastgesteld. Dat was waarschijnlijk te wijten aan de klappen die hij in veel van zijn gevechten tegen zijn hoofd had gekregen. In 1996 had hij het voorrecht om de Olympische fakkel aan te mogen steken. Een zekere mate van achteruitgang was al merkbaar in zijn handen, maar het lukte hem om de taak te volbrengen.

Buiten de geschiedenis en als legende in de ring mogen we Cassius Clay of Mohammed Ali niet vergeten als een man die zijn carrière moest opgeven vanwege politieke beslissingen. Maar die in al zijn glorie terugkwam om aan de wereld te bewijzen dat hij de beste bokser van alle tijden was en zal blijven.

Brond van de uitgelichte afbeelding: Sports Illustrated.