Wat je over de Paralympische Spelen moet weten

Steeds meer mensen volgen de Paralympische Spelen. Ze zijn opgericht om atleten met een fysieke en mentale beperking uit te nodigen om deel te nemen aan het grootste sportevenement ter wereld.

De Paralympische Spelen zijn moderner maar minder populair dan de oorspronkelijke Olympische Spelen. Atleten met een fysieke, zintuiglijke en geestelijke beperking nemen echter allemaal deel aan de Paralympische Spelen. Leer alles wat je moet weten over deze spelen in ons artikel van vandaag.

Een kort overzicht

Net zoals we Pierre de Coubertin moeten bedanken voor de alom bekende Olympische Spelen, moeten we ook de Duitse arts Ludwig Guttmann erkennen voor de Paralympische Spelen die vandaag de dag bestaan.

De neuroloog creëerde die spelen oorspronkelijk zodat mensen met een beperking niet alleen konden sporten, maar ook konden deelnemen aan een competitie op internationaal niveau. Mensen met een:

• Hersenverlamming
• Verstandelijke beperking
• Mensen met amputaties
• Blindheid
• Een of andere vorm van verlamming

In de aanloop naar de Paralympische Spelen organiseerde Guttmann in 1948 een atletisch evenement, de Stoke Mandeville Games, onder veteranen uit de Tweede Wereldoorlog die allemaal ruggengraatletsels hadden opgelopen.

Na verloop van tijd begon de wereld om hen heen langzaamaan te denken aan sport voor mensen met een beperking. Er is echter nog een lange weg te gaan.

Voor de Paralympische Spelen

Voordat de Paralympische Spelen officieel ontstond, streden atleten met verschillende beperkingen in de eerste edities van de moderne Olympische Spelen. Maar de Paralympische Spelen begonnen in 1960 in Rome met 400 deelnemers uit 23 landen, allemaal rolstoelsporters.

In het bijzonder deden ze mee aan atletiek, darts, basketbal, schermen, snooker, zwemmen, tafeltennis en boogschieten. Italië was met 80 medailles de grootste winnaar.

Sindsdien vonden de Paralympische Spelen plaats in hetzelfde jaar als de oorspronkelijke Olympische Spelen, ondanks het feit dat het om een apart sportevenement ging. En sinds de Spelen van Montreal in 1976 konden ook sporters met andere beperkingen meedoen.

Sinds de Olympische Spelen van 1988 in Seoel vinden de Paralympische Spelen echter onmiddellijk na de Olympische Spelen plaats in dezelfde faciliteiten met enkele wijzigingen en aanpassingen. Als gevolg daarvan hebben de Olympische comités in 2001 besloten om een ‘one bid, one city’ praktijk aan te houden.

Je moet ook meer weten over de Zomer- en Winter Paralympische Spelen – de laatste begon pas later in 1976. Beide Spelen volgen namelijk het reglement van het Internationaal Paralympisch Comité (IPC). Wat het logo van de Paralympische Spelen betreft, de vlag toont drie bogen in:

• Rood
• Groen
• Blauw

Welke sporten zijn opgenomen in de Paralympische Spelen?

Volgens het IPC zijn er tien categorieën van beperkingen. Sporters met ten minste één type kunnen deelnemen aan de Paralympische Spelen. Door de verscheidenheid aan beperkingen hebben de Spelen een grote verscheidenheid aan verschillende categorieën in wedstrijdverband.

Daarnaast staan ook hypertonie, ataxie, athetosis of visuele beperkingen op de lijst. De Spelen bevatten ook categorieën voor verstandelijke of cognitieve beperkingen.

De Zomer Paralympische Spelen omvatten 22 sporten, veel zijn aanpassingen aan de sporten van de Olympische Spelen. De sporten zijn atletiek, badminton, rolstoelbasketbal, wielrennen, voetbal 5-tegen-5, gewichtheffen, paardrijden, judo, rolstoelschermen, zwemmen, kanoën, roeien, rolstoelrugby, rolstoeltennis, boogschieten, schieten, triatlon, en zittend volleybal.

Uitsluitend Paralympische sporten

Dan zijn er twee sporten die exclusief zijn voor de Zomer Paralympische Spelen en waar veel mensen zich niet bewust van zijn: goalball en boccia. De eerste is een spel voor blinde sporters of sporters met een visuele beperking en maakt gebruik van een bal die door middel van een bel geluid maakt.

Tijdens goalball bevinden twee teams van drie spelers zich op een veld en elk team heeft een doel die ze moeten beschermen. De teams proberen een goal te scoren door de bal in het tegenovergestelde doel van de tegenstander te rollen. De kijkers moeten gedurende het hele spel door stil blijven, maar kunnen wel juichen als een team een doelpunt scoort.

Aan de andere kant kan boccia een individuele, twee- of teamsport zijn. Spelers moeten hun ballen zo dicht mogelijk bij de witte bal die de maximale afstand aangeeft gooien. Het is vergelijkbaar met petanque of jeu de boules.

De sport is voor sporters met een:

• Hersenverlamming
• Hersenbeschadiging
• Ernstige lichamelijke beperking

Wat de Winter Paralympische Spelen betreft, zijn er zes sporten. De sporten zijn namelijk de volgende: biatlon, rolstoel curling, alpineskiën, nordic skiën, ijshockey en snowboarden.

Terwijl het woord ‘paralympisch’ misschien klinkt als ‘verlamming’ of ‘paraplegie’, verwijst het eigenlijk naar een Grieks voorvoegsel. Het voorvoegsel betekent dicht bij of vergelijkbaar met. Dus, ‘paralympisch’ betekent eigenlijk ‘Spelen die lijken op de Olympische Spelen‘.

Tot slot moet je ook weten dat het Internationaal Olympisch Comité ook twee andere evenementen voor mensen met een beperking erkent: de Special Olympics en de Deaflympics, waarbij de laatste een atletische wedstrijd voor mensen met een gehoorbeperking is.